Hoi,
Tijd niet geblogd, eh ja druk enz.
Maar ik heb een project op school, ik moest 3 korte stukjes schrijven en dat mocht over van alles gaan.
Nu komt die, zouden jullie dit even willen lezen, feedback geven of een 'ha ha' of een 'wat een super leuke schrijfstijl' 'of een 'hjb', of je reageert gewoon niet, mag natuurlijk ook. Je mag onder de post reageren op Facebook waar deze link in stond.
Het belangrijkste is wat er tussen de stukjes tekst staat, namelijk de linkjes. Kunnen jullie daar aub op klikken, want ik kick op kliks en we moeten zo veel mogelijk views hebben op de plaatjes die onder die link staan.
Ze zijn hilarisch, echt waar... ehem....
Nou genoeg gepraat, hier zijn mijn stukjes:
Fantastisciteit
Soms heb ik wel eens dat ik in de club of bij een concert sta en dat ik opeens besef, godverdomme wat is de wijn goed, wat is de muziek goed en wat is de lichtshow goed. Mensen zijn ‘turned up’ om me heen. Nou dan weet ik even niet wat ik met mezelf aan moet. Ik sta daar dan 3 a 5 minuten om me heen te kijken van ‘Godverdomme dit is zo goed, hoe the fuck kan dit zo goed zijn.’ Alleen laat ik snel dat idee weer los, want tijd om te filosoferen is er niet. Nee, we moeten kapot gaan in deze fantastisciteit. #nieuwwoord
Aftakeling van mijn jeugd
We gaan gewoon door, door tot de ochtend, middag, avond. Lijkt me best lachen. Een feestje dat een hele week door gaat. Niet slapen, anders wordt er op je gezicht getekend! Gewoon doorzuipen, af en toe even kotsen dat je weer nuchter bent en doorgaan, ja lachen. Totdat het feestje afgelopen is en ik, ik ergens in de hoek lig met een panty aan, die ik eerst niet aan had, een sweater aan die ik van één of andere gast die psychologie studeert heb gestolen, een rietje in mijn haar en een cocktail parapluutje tussen mijn borsten en dat ik dan besef dat ik de volgende dag weer naar school moet.
De NS-trein.
Waarom moeten de mooie dingen altijd naar aflopen, ik bedoel, ik heb een super chille avond gehad, lekker gedronken, gelachen, nog meer gedronken, gedanst, nog veel meer gedronken en dan wordt ik de volgende dag wakker alsof er een NS trein met vertraging over me heen is gereden. Toch heb ik en jullie allemaal het er elke keer weer voor over. Het enige wat niet naar afloopt in het leven is.. ik wou nu een super filosofische zin neerzetten maar ik heb geen idee. Alles loopt af en dat is ook prima, anders raken we verwend, dus laat die NS trein maar komen en soms is die vertraging helemaal niet zo erg.
Dankdankdankdankdankdank
Doei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten